معصومه بخشی و نیلوفر شهسواریان که از پرکارترین منتقدان نوجوان دوچرخه هستند، در نقدهای خود به طور مفصل به این مجموعه داستانی و دلایل محبوبیتش پرداخته‌اند. برای
هردوی این منتقدان داستان، بازی خوب بازیگران، گریم و کارگردانی مجموعه از دلایل توفیق کار بوده است. البته شهسواریان در نامه‌ای به دوچرخه، از سازندگان برنامههای تلویزیونی گله کرده‌است که چرا برای کودکان و نوجوانان برنامههای جالب تهیه نمی‌کنند تا در نشریه نوجوانانه فقط برنامههای بزرگسالانه نقد نشود.
از شاهین‌شهر، راضیه چنگیزنائین مجموعه تلویزیونی «آینه‌های نشکن» را نقدکرده است. او در این نقد به بررسی بازی بازیگران مجموعه پرداخته و از کشدار بودن لحظه‌هایی از کار انتقاد کرده‌است. نیلوفر شهسواریان دونقد دیگر درباره مجموعه‌های «هرچی که شما بگین» و «فیتیله آی فیتیله» نوشته است.
حالا نوبت شماست که قلم بردارید و درباره مجموعه‌هایی که می‌بینید بنویسید. یادتان نرود که روی پاکت بنویسید: مربوط به منتقدان نوجوان.
تشکر کره‌ای
«متشکرم» به هیچ کدام از مجموعه‌های قبلی کره‌ای شباهت ندارد و تنها شباهتش بازیگران چشم بادامی دوست داشتنی هستند که بازی شان به دل می‌نشیند. در این مجموعه از زندگی‌های مجلل خبری نیست و داستان در طبیعت روستایی روایت می‌شود که نشانه‌های زندگی در آن رسوخ کرده است.
نمایی از مجموعه «متشکرم»
متشکرم، داستان امید و امیدواری است و شخصیت‌ها آن‌قدر زیاد نیستند که رشته داستان از دست بیننده به ناکجا‌آباد برود. اما چیزی که متشکرم از آن بهره کمی دارد، حادثه و کشش داستانی است. ضعفی که در برخی از مجموعه ها دیده می شود و بیننده را خسته می‌کند.
حیف است که از دوبلاژ خوب به سرپرستی و مدیریت افشین زینوری یاد نکنیم. چرا که دوبله زیبای متشکرم بر مجبوبیتش افزوده و بی‌انصافی است اگر به مدیر دوبلاژ بابت انتخاب‌های درست و بجایش خسته نباشید نگوییم!
راضیه چنگیز نائین از شاهین شهر
طعم خوب یک فیلم
من این‌طوری دوست دارم! این طوری فیلم شخصیت دارد. انگار امضای احمد امینی زیر تک‌تک سکانس‌ها هست: آرامش به اضافه دلهره. واقعاً خودم هم نمی‌دانم چه‌طور این دو در کنار هم قرار می‌گیرند. فضای مجموعه قبلی امینی «اولین شب آرامش» هم همین‌طور بود. این که امینی دو عنصر آرامش و دلهره را در کنار هم به نمایش می‌گذارد، بیانگر قدرت کارگردانی و تسلط او بر تمام جوانب کار است.
دلهره آنچه که قرار است اتفاق بیفتد، در عین سکوت و آرامش هر صحنه، همراه بیننده است و همیشه نشانه‌هایی هوشمندانه مثل حرف های ظریف، قاب‌بندی‌های خاص دوربین یا خیلی چیزهای دیگر، بیننده را در طول همان سکانس‌های آرام، از حادثه‌ای که به وقوع خواهد پیوست، آگاه می‌کند.
داریوش فرهنگ و نازنین احمدی ، در سریال بی گناهان /عکس : مهدی دلخواسته
انتظام که در بخش دیگر شرکت مشغول به کار شده، شب‌ها برای بازگرداندن اطلاعات پاک شده، در شرکت می‌ماند و تلفنی در این کار از دخترش کمک می‌گیرد و در آخر هم می‌گوید که او شامش را بخورد، چون هنوز کارهای زیادی در شرکت باقی مانده. اما گفتن «دخترم امشب شام رو گرم نگه‌دار!» در شب قرارش، نشانه‌ای است هوشمندانه که حس تعلیق به وجود می‌آورد. حس تعلیقی همراه با دلهره که ما را تا هفته بعد نگران «اتفاقی» که قرار است بیفتد، نگه می‌دارد.
و باز هم این‌طوری دوست دارم! فقط کافی است لحظه‌هایی از فیلم را تماشا کنی! انگار فیلم شخصیت دارد! کافی است گفت و گوهای فکر شده آن را بشنوید تا بفهمید که فیلم نامه‌نویس هوشمندی مثل سعید شاهسواری در کنار امینی بوده! گفت و گوها که شخصیت‌های مجموعه را می‌سازند و موقعیت را پرورش می‌دهند؛ نکته ای که سبب می شود تا ما دوباره طعم خوب یک فیلم را بچشیم.
نگار عباس‌پور از تهران
